عیب یابی ماژول های ورودی آنالوگ
ورودی های آنالوگ به جای نظارت بر وضعیت روشن / خاموش ورودی، مقدار واقعی ولتاژ یا جریان را اندازه گیری کرده و آن را به پردازنده منتقل می کنند. ماژول های ورودی آنالوگ در بسیاری از دامنه های ولتاژ و جریان DC موجود هستند و عیب یابی اساسی تقریباً مشابه ماژول های دیجیتال است.
مراحل عیب یابی
ابتدا ورودی را جدا و یا غیر منزوی تعیین کنید و منبع برق را تعیین کرده و وجود آن را بررسی کنید.
در مرحله بعد، ولتاژ یا سطح فعلی تولید شده توسط دستگاه فیلد را تغییر دهید، تأیید کنید که تغییر در پایانه های ماژول ورودی منعکس شده است و بررسی کنید که محتوای آدرس مرتبط با ورودی ولتاژ یا تغییر جریان را منعکس کند.
دو عارضه اضافی وجود دارد که توسط ماژول های آنالوگ معرفی می شود. اولاً، معمولاً هیچ نشانه ای روی ماژول برای انعکاس سطح ورودی وجود ندارد، بنابراین باید به یک کنتور خارجی اعتماد کرد.
دوم مسئله مقیاس: شما باید تعیین کنید که ماژول برای اندازه گیری چه دامنه ولتاژ یا جریانی طراحی شده است و مقیاس عددی با آن محدوده در PLC چیست. برای مثال ممکن است از ورودی با دامنه 1-5 VDC تغییری از 0 به 1000 در یک ثبت کننده PLC ایجاد شود. فقط تعیین اینکه آیا ورودی هنگام تغییر تعداد تغییر می کند کافی نیست.
یک روش خوب این است که ولتاژ یا جریان خارجی را روی مقادیر حداقل، نیم مقیاس و حداکثر تنظیم کرده و ثبت PLC را برای تعیین اینکه آیا تغییرات مربوطه رخ داده است، مشاهده کنید. در مثال قبلی، 1 VDC باید 0 در رجیستر PLC، 3 VDC باید 500 و 5 VDC باید 1000 تولید کند.
اگر دستگاه فیلد به راحتی از این طریق قابل دستکاری نباشد، می تواند برای اهداف عیب یابی به طور موقت با یک جایگزین شود فرستنده سیگنال فرستنده سیگنال را می توان مستقیم به ماژول ورودی متصل کرد، و اگر ماژول به درستی پاسخ ندهد باید جایگزین شود. اگر به درستی پاسخ دهد، مشکل به احتمال زیاد در دستگاه زمینه یا سیم کشی است.
سیم کشی میدانی را می توان با جایگزینی موقت دستگاه زمینه با یک فرستنده سیگنال و مشاهده واکنش در PLC برای تغییرات سیگنال، آزمایش کرد.
عیب یابی ماژول های خروجی آنالوگ
از خروجی های آنالوگ برای تولید ولتاژ یا جریان متغیر استفاده می شود که معمولاً برای انجام کارهایی مانند کاهش سرعت درایو با سرعت متغیر، تنظیم موقعیت دریچه کنترل یا هدایت نشانگر صفحه استفاده می شود. همانند ماژول های ورودی، ماژول های خروجی آنالوگ نیز در دامنه های ولتاژ و جریان DC زیادی در دسترس هستند. معمولاً هیچ نشانه ای روی ماژول برای انعکاس سطح ورودی وجود ندارد. بدین ترتیب، شما باید تعیین کنید که ماژول برای تولید چه ولتاژ یا جریانی طراحی شده است و مقیاس عددی با آن محدوده در PLC چیست. به عنوان مثال انتظار می رود خروجی با دامنه DC 4-20 میلی آمپر در برابر تغییر از 0 به 1000 در یک ثبت PLC واکنش نشان دهد.
آزمایش خروجی های آنالوگ
یک روش خوب برای آزمایش خروجی های آنالوگ این است که (تعداد) در ثبت PLC مرتبط با خروجی مورد نظر را به مقادیر حداقل، نیم مقیاس و حداکثر “مجبور کنیم” و ولتاژ یا جریان تولید شده در خروجی را اندازه گیری کنیم.
در مثال قبلی، 0 در رجیستر PLC مناسب باید 4 میلی آمپر در ترمینال های خروجی، 500 باید 12 میلی آمپر و 1000 باید 20 میلی آمپر تولید کند. در صورت تردید در سیم کشی میدانی یا دستگاه زمینه، می توان آنها را به طور موقت قطع و با بار آزمایشی جایگزین کرد.
اگر جریان ها یا ولتاژهای مناسب در بار آزمایش اندازه گیری نشوند، ماژول خروجی آنالوگ باید جایگزین شود. یک مقاومت به اندازه مناسب، معمولاً بین 250 تا 1000 اهم، معمولاً به عنوان یک بار آزمایش در مدارهای آنالوگ استفاده می شود.
