عیب یابی ماژول های خروجی دیجیتال
ماژول های خروجی برای ایجاد تغییراتی در دنیای خارجی در پاسخ به دستورالعمل پردازنده PLC طراحی شده اند. از خروجی های دیجیتال اغلب برای انجام کارهایی مانند روشن کردن موتورها، روشن شدن چراغ های نشانگر و انرژی دادن به شیرهای برقی استفاده می شود.
انواع مختلفی از ماژول های خروجی دیجیتال در دسترس است که متداول ترین آنها خروجی های DC است که به ترانزیستورها به عنوان دستگاه های سوئیچینگ، خروجی های متناوب متکی به triacs و خروجی های جهانی که از سوئیچینگ رله استفاده می کنند، متکی هستند. نمودار بلوکی برای یک کانال خروجی معمول در شکل 4 (در صفحه 28) نشان داده شده است. هر دو نشانگر قدرت و منطق یک بار دیگر نشان داده می شوند، اما همانطور که در مورد ورودی های دیجیتال وجود دارد، فقط یکی یا دیگری ممکن است واقعاً وجود داشته باشد.
قدم اول عیب یابی
برق برای هدایت خروجی های PLC، مانند ورودی ها، معمولاً توسط ماژول تأمین نمی شود، بنابراین مهم است که بدانید این منبع از کجا می آید. یک بار دیگر، ماژول های جدا شده و غیر جدا شده وجود دارد و عیب یابی بسته به نوع کار شما متفاوت است.
باز هم، اولین قدم در عیب یابی این است که تعیین کنید آیا برق برای خروجی مورد نظر موجود است و در صورت عدم وجود آن را بازیابی کنید. عیب یابی بیشتر ماژول های خروجی یک عارضه دیگر نیز دارد، زیرا آنها معمولاً دارای یک فیوز برای محافظت از دستگاه سوئیچینگ خروجی هستند [ILLUSTRATION FOR FIGURE 4 OMITTED].
نقص در سیم کشی میدانی و دستگاه ها می تواند آن فیوز را منفجر کند، بنابراین قبل از ادامه کار باید وضعیت آن بررسی شود. بسیاری از ماژول ها به نشانگر “fuse bown” مجهز شده اند که نشان می دهد کدام کانال یا ماژول دارای فیوز دمیده شده است.
این فیوزها ممکن است از جلوی ماژول قابل دسترسی باشند یا برای دسترسی به آنها باید ماژول را برداشته و یا حتی از هم جدا کنید.
هنگامی که برق تأیید شد و فیوزها بررسی شد، روش عیب یابی خروجی های دیجیتال تا حدودی برعکس روش ورودی های دیجیتال است.
عیب یابی در دستگاه برنامه نویسی
ابتدا دستگاه برنامه نویسی باید به PLC متصل شود و آدرس مربوط به خروجی مورد نظر باید مشخص شود. سپس می توان خروجی را در PLC (ON) یا (OFF) کرد، و ماژول را برای یک واکنش مشاهده کرد. اگر نشانگرهای موجود در ماژول منعکس کننده شرایط اجباری نیستند، ماژول خروجی را تغییر دهید. اگر ماژول به درستی کار می کند اما هنوز واکنشی به اجبار نشان نمی دهد، مشکل دوباره در ارتباط بین پردازنده و ماژول است و اسناد سازنده بهترین منبع شما برای عیب یابی اطلاعات است.
اگر مشاهده شد که نشانگرها به وضعیت اجباری واکنش نشان می دهند، ولتاژ دستگاه خروجی را اندازه گیری کنید [ILLUSTRATION FOR FIGURE 5 OMITTED] تا ببینید که با تغییر وضعیت خروجی، آن تغییر می کند. اگر ولتاژ تغییر می کند اما دستگاه واکنشی نشان نمی دهد، مشکل در دستگاه خروجی است.
اگر ولتاژ تغییر نکند، به احتمال زیاد مشکل را می توان در سیم کشی زمینه مشاهده کرد. در صورت تردید در سیم کشی میدانی، می توان موقتاً آن را قطع کرده و بار آزمایشی را به ماژول وصل کرد. اگر بار آزمایش به درستی کار کند، مشکل در سیم کشی مزرعه یا دستگاه درست است. مهم است که از یک بار آزمایش استفاده شود تا در مقابل فقط قطع سیم باشد. از آنجا که آنها مقدار کمی جریان را در حالت خاموش قرار می دهند، ولتاژ در بیشتر خروجی های حالت جامد مقدار زیادی را تغییر نخواهد داد زیرا دستگاه خروجی بدون بار روشن می شود. یک مقاومت به اندازه مناسب، شیر برقی یا سیم پیچ رله، بار آزمایشی مناسبی را ایجاد می کند.
